Poniedziałkowy wieczór 22 kwietnia 2024 roku to początek świętowania uroczystości św. Wojciecha. W Domu Słowa zgromadzili się diakoni i ich żony, by przez kilka godzin pogłębiać rozumienie tajemnicy ich powołania, modlić się o wierność, przeżywać i budować jedność stanu diakońskiego, umacniać więź z własnym biskupem i oddawać chwałę Bogu. Katechezę formacyjną wygłosił na początku ojciec duchowny ks. Krzysztof Wiśniewski. Ukazywał on, jak kluczowe znaczenie ma wprowadzanie najbliższych diakonowi osób (żony i dzieci) w jego osobiste doświadczenie zażyłości z Jezusem Chrystusem. Żony uczestniczą istotnie w powołaniu mężów – nie tylko przez wyrażenie zgody, ale także przez współdzielenie drogi życia i formacji. Niezwykle cenny był czas spędzony z biskupem legnickim Andrzejem Siemieniewskim. Rozmowy przy wspólnym stole, przy wieczerzy, dały możliwość poznawania się, prezentowania inicjatyw i szukania natchnień do dalszej posługi. Biskup Andrzej przewodniczył także I Nieszporom Uroczystości św. Wojciecha. Asystował biskupowi solenizant – diakon Wojciech. W homilii bp Andrzej rozwinął prawdę zawartą w słowach: „Wobec Aniołów psalm zaśpiewam Tobie, mój Boże”. Podkreślił, że chrześcijańska recytacja psalmów jest trójwymiarowa: uwzględnia dawne spojrzenie Izraelitów, obecne patrzenie chrześcijan i wreszcie jakby „spojrzenie z lotu anioła” – perspektywę ostateczną. Trwająca aktualnie liturgia jest zawsze włączeniem się w coś większego, co nas przerasta. Po nieszporach był czas na adorację Najświętszego Sakramentu. Domknięciem całości spotkania była modlitwa Apelem Jasnogórskim.
Dzień skupienia diakonów stałych i ich małżonek