W niedzielę 16 marca 2025 r. odbył się w Domu Słowa w Legnicy wielkopostny dzień skupienia, który zgromadził diakonów stałych i kandydatów do diakonatu oraz ich żony. W grupie przygotowujących się do sakramentu święceń, tylko dwóch kandydatów jest nieżonatych.
Spotkanie rozpoczęło się o godz. 9.00 powitaniem przybyłych i przygotowaniem do modlitwy. Następnie pod przewodnictwem biskupa legnickiego Andrzeja Siemieniewskiego celebrowana była jutrznia. W homilii biskup wskazał na liturgię godzin jako praktyczne zastosowanie wskazań św. Pawła, który mówiąc o „napełnianiu się Duchem Świętym” (Ef 5) oraz o „stałym przebywaniu w nas Słowa Bożego z całym jego bogactwem” (Kol 3), wskazał drogę „przemawiania do siebie nawzajem przez psalmy, hymny i pieśni pełne Ducha”. To właśnie czynimy w liturgii.
Kolejnym ważnym punktem było spotkanie przy kawie, ubogacone świadectwem małżonków, dk. Piotra i Magdaleny Sztuba, którzy uczestniczyli w Jubileuszu Diakonów w Rzymie. Następnie wszyscy odczytali rzymską katechezę bpa Sławomira Odera: „Miejsca nadziei w posłudze diakonów” i dzielili się osobistym doświadczeniem „konkretnych miejsc nadziei” w ich powołaniu. Rozmawiali także o stałej potrzebie „formacji serca”.
O godz. 11.00 bp Andrzej przewodniczył Eucharystii. W homilii odniósł się on do przeżywanego jubileuszu. Biblijna prawda o jubileuszu oznacza dwa powroty: do własnej ziemi i do własnego rodu. W powołaniu diakona oznacza to wierność temu, co posiadamy ze względu na otrzymane przez Boga posłannictwo.
Po Mszy świętej ks. Krzysztof Wiśniewski, wikariusz biskupi ds. formacji duchowieństwa, wygłosił konferencję w oparciu o homilię papieża Franciszka z 23 lutego 2025, czyli z Jubileuszu Diakonów. Jej głównym wątkiem była bezinteresowność ujęta w trzech aspektach: przebaczenia, służby i komunii. Ks. Krzysztof położył mocny nacisk na konieczną jedność małżonków w tym doświadczeniu. Żona diakona jest nierozłącznie i koniecznie obecna w jego życiu i posługiwaniu. Dlatego także ona potrzebuje formacji serca do tej roli.
Obiad i adoracja eucharystyczna były kolejnymi momentami wzajemnej integracji i budowania wspólnoty. W modlitwie pomogły śpiewem siostry Służebnice Przenajświętszej Krwi.
Dzień skupienia zakończył się celebracją II Nieszporów pod przewodnictwem i z homilią ks. Krzysztofa do 1 Kor 9, 24-25 – porównanie życia chrześcijańskiego do powołania sportowców, reprezentujących kraj, region czy miasto.
